Eind van de vakantie - op naar huis

05.15 uur gaat de wekker ;-(

06.00 uur ontbijten en om 06.30 uur met de taxi (die bij het ontbijt al klaar stond) naar het vliegveld. Op zich gaat het allemaal vlot en zo zitten we in het enorme vliegtuig (A380 waar ruim 500 personen in kunnen) richting Dubai. Een half uur voor de landing beleven we nog even een spannend momentje. Rowin ruikt een brandlucht maar blijft redelijk kalm. Ik zeg hem dat het vast uit de keuken komt. Als Arabische dame erg zenuwachtig om zich heen kijkt en constant haar neus ophaalt, krijg ik ook de kriebels. Niet veel later beginnen ook de stewards en stewardessen heen en weer te rennen en te zoeken. Kasten worden opengetrokken, ze stoppen overal hun neus in om te ruiken. Wanneer een steward haastig een luikje bij het raam opendoet om de vleugel te inspecteren breekt het angstzweet me uit. Tot overmaat van ramp klappen mijn oren dicht en hoor je niet eens meer of de motoren het wel of niet doen. Ik probeer mijn angst voor mijn kinderen te verbergen en kijk Eric smekend aan alsof hij ervoor kan zorgen (en mij geruststellen) dat alles in orde is. Op mijn vraag 'hoor jij de motoren nog?' krijg ik alleen als antwoord 'ach we vliegen nog!'. Dat ik me niet alles verbeeld, bewijst wel dat de dekentjes en koptelefoons niet worden opgehaald. Het cabinepersoneel neemt al snel plaats en doet de gordel om. Je wilt niet weten hoe blij ik was toen we veilig geland waren. En wat er nou aan de hand was ... we zullen er wel nooit achter komen! Ze gaan je echt niets vertellen om paniek te voorkomen.

We hebben niet heel veel tijd op Dubai voor onze volgende vlucht. Even snel een paar kipnuggets bij McDonald en het volgende vliegtuig in. Deze vlucht verloopt prima en ruim 6 uur later landen we op Dusseldorf. We wachten erg lang bij de koffers terwijl we maar een klein stukje hoefden te lopen. Drie stuks bagage komen dan eindelijk maar waar blijft de vierde? Als dan bijna iedereen weg is, stopt de band. Het voelt alsof je een spel hebt verloren. Op naar de balie om melding te doen. De dame ziet al snel in het systeem dat Eric zijn koffer nog in Dubai staat. Balen! Het is wel voornamelijk gevuld met vuil wasgoed toch is het jammer dat ook mijn nieuwe houten 3-luik erin zit. Afijn, naar verwachting brengen ze het begin volgende week naar ons toe. Uiteindelijk stappen we met deze vertraging pas 23.30 uur bij mijn schoonouders binnen. Niet veel later ploffen we in ons bed omdat we allebei morgenvroeg moeten werken. Michelle mag een klein beetje uitslapen, zij moet 12.00 uur bij de Plus beginnen! Waarom niet een extra dagje vrij? Nee helaas, die hebben we nog hard nodig om te klussen in ons nieuwe huis. Vanaf 18 augustus krijgen we de sleutel!

We kunnen weer terug kijken op een geweldige reis waarin we veel hebben gezien en meegemaakt. We hebben met z'n vieren vooral ook gelachen, soms om de simpelste dingen zoals die gekke taxichauffeur. Iedereen die 'meegereisd' heeft, hartstikke bedankt. Ik vond het erg leuk om onze ervaringen op deze site bij te houden. Eric z'n oma heeft zelfs alles geprint en gaat na dit verslag alles in een mapje binden. Hartstikke leuk hoor. Groetjes van ons xxxx

Laatste dag in Bangkok

Het is alweer de laatste dag van deze mooie vakantie want morgen vliegen we naar huis.

Aangezien dit eigenlijk een extra dagje is, willen we die ook zo goed mogelijk benutten. Uitslapen hoort daar ook een beetje bij, dat was er de afgelopen 3,5 week niet vaak van gekomen. Maar ja, als je tot 09.00 uur uitslapen mag noemen natuurlijk!

We nemen de busboot naar Chinatown. Hier fietsten we gisteren een gedeelte doorheen en willen we nog eens nader bekijken. Hele smalle straatjes met honderden winkeltjes. De meeste shops verkopen 1 soort product zoals pruiken, oorbellen, plastic badmutsen, paraplu's of gadgets voor mobiele telefoons. Wat blijkt later, dit zijn allemaal groothandels! Het is dus hartstikke goedkoop en hier vragen ze niet naar je Kvk-inschrijving of BTW-nummer. Zo koopt Rowin een zak met 10 'laser'-zaklampjes voor de prijs waar je normaal op straat maar 2 stuks voor koopt. Michelle wordt helemaal hyper van haar Selfie-stick. Hieraan klik je je smartphone, schuift de stok en uit en met een kleine afstandsbediening kun je de leukste Selfies maken. En dat zonder dat je arm steeds in de weg zit!

We drinken nog een lekkere bak koffie in een leuk verscholen zaakje en in de middag keren we terug naar het hotel. Ook nu is het weer erg warm (én zonnig ondanks de 'slechte' weersvoorspelling) dus met z'n allen nemen we een laatste duik in het zwembad. Daar hoort natuurlijk nog een zalige verse fruitshake bij. We eten nog een keer Thais op een terras en kopen wat laatste souvenirs. Vooral met een houten drieluik met Boeddha-gezicht ben ik heel erg blij. Deze zie je niet zo heel veel dus mooi voor aan de muur in ons nieuwe huis. Dan zullen we echt in moeten pakken en dat is eigenlijk best snel voor elkaar. We moeten morgenochtend al om 06.00 uur ontbijten dus proberen we op tijd te gaan slapen. Eigenlijk kunnen we beter ophouden met dit soort voornemens, het lukt toch niet. Nog even dit, nog even dat ... voor je het weet is het alweer na twaalven!

Fietsen door Bangkok

We hebben er al zoveel over gehoord en iedereen die al een keer geweest is zegt dat het helemaal super is. Meestal denken we dan het zal wel. Wij hoeven niet per se dingen te doen die iedereen al doet. Toch zijn we erg nieuwsgierig naar de fietsexcursie van Co van Kessel. Deze man is ruim 30 jaar geleden begonnen met het uitzetten van fietstochten. Hij wilde de mensen een ander Bangkok laten ontdekken. In juli 2012 is hij overleden, maar het team dat hij bij elkaar verzamelde zet zijn tochten voort. Precies zo als hij het zou hebben gewild!

We kiezen voor de Co Classical toer die duurt van 08.00 tot 11.00 uur. In de ochtend is het wellicht nog niet zo druk en in ieder geval minder heet dan in de middag. We moeten achter elkaar fietsen met de gids voorop. Helemaal achteraan fietst een 2e gids mee zodat niemand 'kwijtraakt'. Ook wordt duidelijk gemaakt dat ze weinig vertellen onderweg. Het gaat vooral om je beleving en wat je allemaal zelf ziet onderweg. Nou dat klopt helemaal, want zodra we beginnen fietsen we gelijk allemaal straatjes en steegjes door in Chinatown. Soms is het zo smal dat je nog maar net op je fietst kunt blijven zitten. Ook rijden we dwars over de vismarkt, waar vooral je reukpapillen op de proef worden gesteld. Soms worden we aangekeken van 'daar heb je weer zo'n groep' maar de meeste vinden het de gewoonste zaak van de wereld en kijken niet eens op. Over het algemeen zijn de mensen heel aardig en groeten je. De eerste stop is bij de oudste Chinese tempel die hier in Chinatown is gebouwd. Bij de stops vertelt de gids Paksoi wel van alles, zo ook dat dit de grootste Chinatown ter wereld is. We krijgen een flesje water en gaan weer verder. Langs huizen, onder lage luifels door, een hele straat met schoenenwinkels en we fietsen nog net niet door de huizen zelf heen! We nemen debrug over de Chao Phraya rivier naar de wijk Thonburi. Deze wijk is opvallend lokaal en bij uitstek geschikt om het dagelijks leven van Bangkok te ervaren. Een tweede stop is ook een Chinese tempel. Hier staat een gouden Boeddha en Paksoi legt wat uit over de verschillende poses en de betekenissen daarvan. We zien een soort school waar monniken les krijgen. Het volgende stuk is heerlijk relaxed met een heel eind langs de rivier. Het valt je nu pas op dat er eigenlijk best veel fietspaden zijn. Normaal vallen ze niet op, maar hele gedeelten zijn wel degelijk gemarkeerd. Soms gewoon ook over de stoep! De laatste stop is bij een parkje waar een paar oudere Chinezen Tai Chi beoefenen. Hier is een hele nette openbare wc en we krijgen een blikje drinken met een zakje chips. Het is nog een klein stukje naar de veerboot waar we met fiets en al overvaren terug naar het beginpunt. De hele fietstoer overtreft al onze stoutste verwachtingen. Het is in 1 woord GEWELDIG en kunnen het iedereen aanraden. Mochten we ooit nog eens in Bangkok komen, dan boeken we zeker nog een andere tocht!

Aan de rivier trakteren we onszelf op koffie en limonade met een heerlijke taartpunt. Mag toch best wel na zoveel inspanning?

Voordat we gaan lunchen bij ons hotel nemen we nog een kijkje bij een tempel met een echt gouden Boeddha. We moeten een paar trappen opklimmen en zien dit enorme beeld van wel 15 meter hoog. Er zijn heel veel gouden Boeddha's maar dat is allemaal bladgoud. Deze Boeddha is bijzonder omdat het massief goud is en dat zie je aan de kleur. Het glimt ook veel mooier.

Met de busboot gaan we terug naar het hotel. Na de lunch en een duik in het zwembad is het eind van de middag tijd op te shoppen bij MBK. Dit winkelcentrum heeft 7 verdiepingen met vooral 'normale' koopwaar. Na een paar verdiepingen zie je natuurlijk wel dat het heel veel van hetzelfde is (en veel namaak). Na het eten houden de mannen het voor gezien en nemen een Tuk Tuk terug. De dames krijgen natuurlijk nooit genoeg van shoppen en gaan nog ruim 2 uur door. Niet alleen in MBK, maar ook in het Siam Center en bij de kraampjes op straat. Uiteindelijk keren we voldaan terug met gevulde tasjes!

Naar de oude hoofdstad Ayutthaya

We willen een taxi naar het treinstation om naar Ayutthaya te gaan. Natuurlijk hadden we kunnen verwachten dat de taxichauffeur ons zelf wil brengen. Zij willen je eigenlijk altijd wel een excursie slijten. Omdat het niet gelukt is heel vroeg te vertrekken, gaan we onderhandelen en is het best fijn om de ruim 100 kilometer met een airco-taxi af te leggen in plaats van met de trein. Hij biedt aan om ons 5 tempels te laten bezoeken.

Bij aankomst van de oude hoofdstad van Thailand zie je de eerste Chedi (koepelvormige tempel) al opduiken. Het is erg druk met vooral Thaise bezoekers. Dit heeft te maken met de huidige feestdagen. Moederdag wordt gevierd en morgen is de Koningin jarig dus heel veel mensen zijn vrij.

Bij het eerste tempelcomplex zien we olifanten rondjes lopen. Hier zijn ze helemaal versierd met rode satijnen kleden en de toeristen hebben zo'n mooie parasol boven hun hoofd. Het ziet er wel erg massaal uit dus we gaan gauw verder. Bij de rivier staan allemaal emmers met beesten erin. Grote en kleine schildpadden, kikkers, aaltjes, visjes, etc. Bezoekers betalen een paar bath en kiezen een dier uit. Ze gaan naar de rivier, doen een gebed en laten de diertjes weer vrij. Het schijnt geluk te brengen, dus de kinderen kiezen er ook een paar uit. Rowin gaat voor een grote schildpad en Michelle voor een paar kleintjes.

Binnen in een tempel staat een enorme vergulde Boeddha en er wordt volop gebeden. De weersvoorspellers geven nog steeds geen erg hoge cijfers, maar de lucht is mooi blauw en het is verstikkend heet! We zoeken de schaduw op en nemen wat te drinken. Michelle heeft gelijk een klein meisje achter haar aan hangen. Ik schat haar een jaar of 6, 7 en ze verkoopt sleutelhangers voor 10 bath (25 eurocent). We kopen er een paar. In no time komt het volgende schattige meisje aangelopen. Nou vooruit, van haar kopen we nog een porceleine schildpadje en dat is het weer mooi geweest. We kopen een ticket en lopen over een terrein met ruines van een oude tempel. Drie Chedi's zijn nog in tact. Het ziet er erg mooi uit en staat hier al honderden jaren.

Terug naar de taxi en op naar tempelcomplex nr. 2. Door een man in uniform worden we weer naar een kassa verwezen. Ik laat hem de eerder gekochte tickets zien, maar hij zegt hier gelden andere kaartjes. En wat denk je ... als ik afgerekend heb, krijg ik precies dezelfde kaartjes! Ach ja, weer een paar honderd Bath voor het onderhoud. Ook hier is het heel mooi en maken we hele mooie foto's. Omdat het heter en heter wordt, moeten we er eigenlijk niet aan denken nog 3 tempels te bezoeken. Het is schitterend mooi maar het komt toch op hetzelfde neer. We besluiten ons naar nummer 3 te begeven en daar wat te eten zien te scoren. Maar dan blijkt dat het hier toch heel anders is. Bij het parkeerterrein staan honderden zo niet duizenden beelden van hanen. Groot en klein vooral in de kleuren zwart, geel en rood. Het schijnt dat de koning van Thailand dol is op hanen. Mensen kopen een beeld(je) en zetten het er tussen. Verderop is een groot complex met prachtige boeddhabeelden. Ze zijn allemaal aangekleed met gele sjerpen en dat ziet er prachtig uit.

Buiten aan de zijkant is ook een mooie liggende witte boeddha. Zo een hadden we nog niet gezien! We krijgen nu toch echt honger, dus gaan op zoek. Bij de eetkraampjes zit er toch niet iets tussen wat ons aanspreekt. We gaan terug naar de taxi en vragen ons naar een grote supermarkt te brengen waar allerlei restaurantjes bij zitten. Omdat we nog even moeten wachten, speelt Rowin een spelletje op zijn Nintendo in het gras. Een paar leden van een familie loopt wat om hem heen te dralen. Ze zijn zeker nieuwsgierig wat hij aan het doen is. Na een tijdje aarzelen komt er een meisje naar ons toe en vraagt of ze met ons op de foto mag! Nee het moet niet gekker worden, wie kijkt er nou naar wie. We schuiven de kinderen naar voren, maar nee ze wil met ons allemaal op de foto. Zodra zij geweest is, volgen nog andere familieleden. Een jongen, een man, een vrouw ... Zij maar ook wij gieren het uit. Voor de grap vraag ik als ze klaar zijn om 10 Bath! Dat vragen ze namelijk ook altijd aan mij als ik ergens een foto wil maken. Met tranen in onze ogen van het lachen zeggen we gedag.

De chauffeur is denk ik allang blij dat hij iets eerder terug kan naar Bangkok dus op naar de BigC (onze favoriete supermarkt. We weten niet precies waar deze zit en het is verder dan gedacht. Door het gewiebel in de auto en de warmte (airco staat niet helemaal goed) dommelen we in slaap op Eric na want die zit voorin. Hij houdt de chauffeur goed in de gaten want die begint ook in slaap te vallen en daar zitten we niet op te wachten natuurlijk. Eric zet maar gauw de airco wat koeler! Gelukkig komen we eindelijk aan en gaan we wat eten. Nu maar hopen dat de chauffeur even een powernap gaat doen. Terug bij ons hotel gaat Rowin lekker zwemmen en nemen wij een overheerlijke fruitshake!

To the Zoo

Hoewel hier in New Siam het ontbijt niet inbegrepen is, kun je wel heel veel lekkers bestellen. Zo ook bijvoorbeeld yoghurt met musli en vers fruit. Hmmmmm een keer geen eieren!

Met z'n vieren in een Tuk Tuk gaan we naar de dierentuin. Ik heb gelezen dat de dierentuin op zich niet zo heel veel voorstelt, je moet vooral rondkijken naar de Thaise families die een dagje uit zijn. We betalen ook maar 12,50 euro voor ons vieren aan entree. En inderdaad je kijkt je ogen uit. We komen gelijk binnen bij de grote vijver waar hele families de vissen staan te voeren. Wat voor vissen het precies zijn weten we niet, maar ze zijn wel ontzettend groot. Een bordje waarschuwt dat de grote lizards kunnen bijten. En ja hoor, heel even later zwemt er een enorme watervaraan voorbij. Die komen natuurlijk ook op al het voer af, maar ja ... ze kunnen natuurlijk ook gewoon op de kant klimmen. En er zijn helemaal geen hekjes! In de vijver is het een drukte van jewelste met waterfietsen. Iedereen is verplicht een knaloranje zwemvest aan te doen en dat met deze hitte.

Eigenlijk zijn er niet zo heel veel dieren te zien. We zien wel beren, giraffen, herten, flamingo's en heel erg veel apen. De meeste dieren hebben het erg warm een 1 aap ligt achterover letterlijk en figuurlijk op apegapen! Ach, ach het beestje snakt naar wat verkoeling.

In Nederland kun je rustig wandelen door een dierentuin maar hier rijden auto's rond. Het lijkt er wel op dat dat meer bestemd is voor de welgestelden. Die blijven liever in de airco zitten, dan dat ze door de warmte lopen. Ook staan overal auto's geparkeerd en rijdt men op brommers en fietsen door de dierentuin. Stelletje mafkezen! We laten nog een familieportret maken die we laten afdrukken op een schoteltje. In 5 minuten is het klaar voor slechts 2,50 euro!

Het is heel erg benauwd en er staat geen zuchtje wind. Michelle en ik willen erg graag naar de weekendmarkt. De mannen denken dat ze verplicht mee moeten. We stellen ze gerust: ze kunnen het afkopen voor een paar bath en dan mogen zij alvast naar het hotel. Je had die grijns op hun gezichten moeten zien. Ik heb ze nog nooit zo snel in een Tuk Tuk zien verdwijnen! Wij nemen een Tuk Tuk naar de Skytrain en voor 75 eurocent zitten we in een heerlijk koele metro.

De Chatuchakmarkt is alleen op zaterdag en zondag van 08.00 tot 18.00 uur. De markt bestaat uit ruim 15.000 kramen/stalletjes! Niet normaal hoe groot en druk het hier is. Bij de uitgang van de metro staan de eerste kraampjes al. Er is werkelijk van alles te koop. Van kleding tot souvenirs, van onderbroeken tot tassen en van garnalenspiezen tot stikstofijsjes. Hoewel hier genoeg toeristen lopen, zijn het voornamelijk toch de inwoners zelf die hier hun inkopen doen. Alles is best voordelig geprijsd en toch is het de bedoeling dat je nog afdingt. We lopen wat af en scoren leuke dingen. Wat kadootjes voor het thuisfront, Michelle een Levis short voor 2,50 euro, ik een mooie tafelloper van Thaise zijde en nog wat andere leuk spul. Op een gegeven moment ploffen we neer op een terrasje. Nou ja, op 2 krukjes op een heel krap stuk en nemen wat te eten en te drinken. Het kost werkelijk bijna niets. Een bord rijst met omelet plus twee blikjes drinken voor 2,25 euro! Na drie uur rondslenteren houden we het voor gezien en nemen de metro terug. Jammergenoeg loopt de metrolijn niet door de hele stad, dus het laatste stuk nemen nog maar een Tuk Tuk. Moe maar voldaan keren we met ons handen vol terug in het hotel. De mannen hebben lekker gezwommen en een heerlijke vruchtencocktail gedronken bij het zwembad.

's Avonds nog een rondje gelopen over Rambuttri Road en Khao San Road. Wat een levendigheid hier, je kijkt je ogen uit. Overvolle terrassen en volop muziek. Ook hier is van alles te koop, veelal souvenirs. Diverse eetkarretjes bieden allerlei gebakken insecten aan: maden, krekels, hagedissen, spinnen en schorpioenen. Nou wij gaan vandaag maar naar de McDonalds!

Terug naar Bangkok

We vliegen pas om 20.50 uur dus we hebben nog de hele ochtend hier op Koh Samui. Eerst de tassen inpakken waarna we nog een poosje bij het zwembad gaan liggen. Gelukkig mogen we nog in de kamer blijven en dat is wel zo lekker. We nemen nog een verfrissende douche, lunchen nog een laatste keer aan het strand en om 14.15 uur brengt een taxi ons naar de pier van Naton. Met de ferry varen we in 1,5 uur naar het vasteland. Dit keer is het een grote ferry die elke uur afvaart en er zijn maar bijzonder weinig toeristen aan boord. De meeste vliegen zeker niet zo laat? De bootticket is inclusief de bus. Helaas niet naar het vliegveld maar naar de stad Surat Thani. Dat ligt niet echt dicht bij elkaar dus we besluiten vanaf de haven zelf een taxi te regelen. Bij de loketten in de haven vragen ze de hoofdprijs dus wij lopen het terrein af (best nog een eind met alle bagaga en best benauwd met een buitje in het vooruitzicht) in de veronderstelling dat daar genoeg taxi's rijden. We lopen langs ontzettend lange rijen auto's die juist naar de overkant willen. Zal wel te maken hebben met de Full Moon party die dit weekend weer volop gevierd gaat worden. Eenmaal buiten het terrein is weinig verkeer te vinden. Een man met een pickup vraagt waar we naar toe moeten. Hij lacht, maar hij denkt toch echt niet dat wij 90 kilometer in zijn bak mee gaan hobbelen? We lopen in de richting van een restaurantje en we krijgen het steeds warmer. Dit was toch niet zo'n heel goed idee. Maar dan zien we een paar mannen bij busjes zitten. Een van hen wil ons graag wegbrengen. Na wat onderhandelen zijn we uiteindelijk 100 bath (2,50 euro) goedkoper uit. We blijven natuurlijk wel Hollanders he!

Bijna 1,5 uur later komen we op het vliegveld aan. Zelfs nog iets te vroeg want we kunnen nog niet inchecken. Het is maar een klein vliegveld dus we strijken neer bij een restaurantje. Blijken ze daar nou juist lekker eten te hebben voor nette prijzen. Ook de koffie smaakt erg goed met onze eigen trommel Deense koekjes erbij.

Precies op tijd gaan we de lucht in en zelfs 10 minuten vroeger dan gepland landen we in Bangkok. Het uitzicht over de stad 'by night' is prachtig met al die lichtjes. Met een taxi gaan we naar ons hotel New Siam II. Hier zijn we twee jaar geleden ook geweest en dat beviel ons goed. De meeste taxichauffeurs spreken een paar woordjes Engels en zeggen eigenlijk niet veel tijdens de rit. Nou dit keer hebben we een lolbroek die zijn mond niet meer dichthoudt. Hij stelt zich voor en geeft Eric een hand en vraagt of hij met zijn 2 dochters en zoon op vakantie is ;-) Hij heeft het over Rotterdam en Amsterdam, over zijn 4 dochters (2 tweelingen) en een zoon, over de beroepen van zijn familie, hoe lang iedereen is in zijn familie en ga zo maar door. Dan vraagt hij wat voor beroep Eric doet. Als Eric zegt in de haven te werken, gelooft hij het niet. Met zo'n kapsel moet je toch bij de politie werken of het leger? O nee, zegt hij, ik denk dat je secret agent bent. We moeten erg om hem lachen en af en toe denk je 'waar hangt de camera?'. Na een half uurtje is het wel fijn om bij het hotel te zijn. We checken in en niet veel later gaan we slapen na best een vermoeiende dag.

Naar de waterval Na Muang

Vandaag hebben we de huurauto nog dus heerlijk op pad! We gaan naar een waterval. Het is maar een half uurtje rijden en de weg ernaar toe loopt aardig steil omhoog. Eric ziet nog een slang de weg overschieten. Fijn vooruitzicht om hier te gaan wandelen! Het blijkt meer een 'pretpark' te zijn dan een natuurgebied. We worden bij de parkeerplaats al aangesproken wat er allemaal mogelijk is: olifantentocht, monkeyshow, waterslide, etc. Bij de olifanten stoppen we om er een bananen te voeren. Het blijft erg leuk zoals hij het netjes aanpakt met zijn slurf.

Bij het pad naar de waterval willen ze je het liefst in een jeep stoppen (voor geld uiteraard), maar dat stukje lopen we zelf we. Het is maar 1 km al is de weg ontzettend steil en is het bloedheet. Boven aangekomen moet je entree betalen voor een soort botanische tuin. Vandaar uit lopen we nog een stuk naar boven. Het is er behoorlijk druk en het ziet er best mooi uit. Rowin ziet een wandelende tak die zo groot is als Eric zijn hand. Rowin is niet te houden en gaat in zijn zwembroek het water in en klimt langs de rotsen door omhoog. Beneden in de 'tuin' gaan we wat drinken en Rowin mag een half uur van de glijbanen gebruik maken. Een ervan gaat knetterhard waarvan sommige grote kerels vol bewondering staan te kijken dat dat kleine ventje er vanaf durft. Op de terugweg nog een trosje bananen gekocht want nu staat er een andere olifant. Af en toe valt er een banaantje en die eigenwijze olifant blijft dan net zo lang in het gras zoeken totdat hij die ene banaan vindt voordat hij de volgende aanpakt.

Het lijkt ons wel leuk om nog even naar een strand te gaan en te zwemmen. Bij Lamai Beach aangekomen valt het van dicht bij eigenlijk een beetje tegen. Het strand is vies door rondslingerend vuil, er ligt veel wier en het stinkt naar riool. Een eindje verderop drinken we nog wat op een terras. Omdat we niet heel veel later de auto weer in moeten leveren gaan we nog maar even naar het mooie winkelcentrum in Chaweng. Met de kinderen blijf ik daar zodat Eric alleen even de auto naar het vliegveld terugbrengt. Hij besluit om terug te lopen in plaats van een taxi (wat ze overigens bij de uitgang van het vliegveld niet snappen). Het is ongeveer 40 minuten lopen, maar hij vond het ontzettend leuk om eens de gebaande paden af te gaan en dwars door een dorpje te lopen waar blijkbaar geen toerist komt. Ze zullen wel gedacht hebben 'waar komt die vent nou vandaan?'.

Eenmaal terug bij de Mall eten we bij The Kitchen. Eric gaat voor een gegrilde kip, Michelle voor Lasagne, Rowin (hoe kan het ook anders) voor pizza en ik voor penne met een pestosaus. Het smaakt zalig allemaal. Met een taxi keren we later weer terug in het hotel.

Dagje toeren op Koh Samui

Hoera, neef Guus is jarig!

Na een vroeg ontbijt haalden Eric en Michelle de huurauto op bij het vliegveld. Dat is met een taxi wel 20 minuten rijden, maar het grote voordeel is dat je het via internet regelt. Je weet dan precies waar je aan toe bent en er komen geen kosten bij. Je kunt hier op elke hoek wel een auto huren alleen dan nemen ze je paspoort in als borg en daar houden we niet van! Ze komen terug met een mooie witte Mitsubishi Mirage met nog maar 624 kilometer op de teller. Let's go, we gaan het eiland verkennen.

Als eerste rijden we naar Bo Phutt waar op een schiereilandje de Big Buddha staat. Deze 12 meter hoge Boeddha is met bladgoud bekleed en staat op een heuvel. Gelijk als je het terrein van de tempel (Wat) betreedt, heerst er zo'n vredige sfeer. We ervaren dat eigenlijk altijd zodra we iets Boeddhistisch bezoeken. De medewerkers en de monniken zijn vriendelijk en er hangt ook een heerlijke geur van wierook. De trap naar de Boeddha is niet hoog dus we zijn zo boven. Je moet hier wel je schoenen uit doen en die laat je gewoon onderaan de trap staan. We 'kopen' een dakpan waarop je je naam mag schrijven. Deze dakpannen worden gebruikt voor een renovatie. Ook schenken we een emmer met boodschappen aan een monnik. We mogen het bij hem komen brengen. Als dank zegt hij allerlei gebeden op en zegent ons met spetters water die komen vanaf een soort stok met een trosje eraan. Daarna bindt hij ons een zelfgemaakt armbandje om en vraagt uit welk land we komen. Bij een andere monnik kopen we geboortedag-amuletten en een mooie boeddha-amulet. Je moet ze op een schaal leggen, waarna hij ze zegent. Het geld moet je zelf in een donatiebox stoppen.

Voor de tempel barst het van de souvenir- en kledingwinkeltjes. Het valt me op dat de prijzen aardig hoog liggen. Ik zie hier houtsnijwerk die we 2 jaar geleden voor veel minder kochten. We wachten nog wel een paar dagen met inkopen doen tot we weer in Bangkok zijn. Rowin ziet wel iets moois voor zijn nieuwe kamer. Een robot uit StarWars gemaakt van ijzerwaren zoals bouten, moeren, etc.

We rijden verder naar Chaweng. Dit is dè badplaats waar het allemaal schijnt te gebeuren. Het is er niet heel erg druk maar het is natuurlijk ook geen hoogseizoen hier. Eigenlijk ziet het er net zo uit als overal alleen nog iets meer winkels, restaurantjes, massagesalons, brommerverhuur en ga zo maar door. Opeens zien we een modern winkelcentrum met een Starbucks. De koffie is daar wel erg lekker dus rijden we de parkeergarage in. Het is gloednieuw en ziet er gelikt uit en het is pas sinds eind maart geopend. Allerlei leuke winkels en boetiekjes en een mooi warenhuis Central Plaza. Hoe leuk het ook is en de koffie overheerlijk, het is niet het echte Thailand. Een beetje dubbel want we genieten er wel van en Michelle scoort een paar voordelige Ipanema slippers.

We rijden verder naar Lamai, de tweede badplaats van het eiland. Het oogt gelijk een stuk rustiger. Hier liggen voor de kust veel grote rotsen en twee ervan worden de grootvader en grootmoeder genoemd. En waarom? Omdat het lijkt op de geslachtsorganen van een man en een vrouw! Dit willen we zien en we stoppen op een parkeerplaatsje. Zo snel als we de auto uit zijn, zo snel zitten we er ook weer in wat het begint te regenen. We rijden verder om een tosti te halen bij 7Eleven. Nog maar net binnen wordt de regenbui een hoosbui. We wachten maar even voordat we weer naar buiten lopen. Via de hoofdstad Naton rijden we terug naar ons hotel. Het is al eind van de middag dus tijd om even af te koelen in het zwembad.

's Avonds rijden we naar een avondmarkt een dorpje verder. Weinig toeristen hier en dat merk je gelijk aan de prijzen die aanmerkelijk lager liggen. Een korte broek voor 2,50 of een zonnebril voor 1,25 euro. Behalve markt zijn er ook wat kermiskramen. We moeten met 4 pijltjes 4 ballonnen kapot knallen. Rowin raakt tot 2x toe 3 ballonnen. Helaas geen knuffel gewonnen (die er overigens niet uit zien!). Er is ook een Bingo, maar daar wagen we ons maar niet aan. De gevallen nummers worden afgedekt met flessendopjes!

We kopen een bakje met een soort kipnuggets en patat voor maar 1,25 euro. Het smaakt goed, jammer dat het koud is. Eric waagt zich aan een soort loempia met groenten en ei. Het smaakt hem prima. Er liggen genoeg etenswaren waar we alleen naar kijken ... daar wagen we ons maar niet aan!