We willen een taxi naar het treinstation om naar Ayutthaya te gaan. Natuurlijk hadden we kunnen verwachten dat de taxichauffeur ons zelf wil brengen. Zij willen je eigenlijk altijd wel een excursie slijten. Omdat het niet gelukt is heel vroeg te vertrekken, gaan we onderhandelen en is het best fijn om de ruim 100 kilometer met een airco-taxi af te leggen in plaats van met de trein. Hij biedt aan om ons 5 tempels te laten bezoeken.

Bij aankomst van de oude hoofdstad van Thailand zie je de eerste Chedi (koepelvormige tempel) al opduiken. Het is erg druk met vooral Thaise bezoekers. Dit heeft te maken met de huidige feestdagen. Moederdag wordt gevierd en morgen is de Koningin jarig dus heel veel mensen zijn vrij.

Bij het eerste tempelcomplex zien we olifanten rondjes lopen. Hier zijn ze helemaal versierd met rode satijnen kleden en de toeristen hebben zo'n mooie parasol boven hun hoofd. Het ziet er wel erg massaal uit dus we gaan gauw verder. Bij de rivier staan allemaal emmers met beesten erin. Grote en kleine schildpadden, kikkers, aaltjes, visjes, etc. Bezoekers betalen een paar bath en kiezen een dier uit. Ze gaan naar de rivier, doen een gebed en laten de diertjes weer vrij. Het schijnt geluk te brengen, dus de kinderen kiezen er ook een paar uit. Rowin gaat voor een grote schildpad en Michelle voor een paar kleintjes.

Binnen in een tempel staat een enorme vergulde Boeddha en er wordt volop gebeden. De weersvoorspellers geven nog steeds geen erg hoge cijfers, maar de lucht is mooi blauw en het is verstikkend heet! We zoeken de schaduw op en nemen wat te drinken. Michelle heeft gelijk een klein meisje achter haar aan hangen. Ik schat haar een jaar of 6, 7 en ze verkoopt sleutelhangers voor 10 bath (25 eurocent). We kopen er een paar. In no time komt het volgende schattige meisje aangelopen. Nou vooruit, van haar kopen we nog een porceleine schildpadje en dat is het weer mooi geweest. We kopen een ticket en lopen over een terrein met ruines van een oude tempel. Drie Chedi's zijn nog in tact. Het ziet er erg mooi uit en staat hier al honderden jaren.

Terug naar de taxi en op naar tempelcomplex nr. 2. Door een man in uniform worden we weer naar een kassa verwezen. Ik laat hem de eerder gekochte tickets zien, maar hij zegt hier gelden andere kaartjes. En wat denk je ... als ik afgerekend heb, krijg ik precies dezelfde kaartjes! Ach ja, weer een paar honderd Bath voor het onderhoud. Ook hier is het heel mooi en maken we hele mooie foto's. Omdat het heter en heter wordt, moeten we er eigenlijk niet aan denken nog 3 tempels te bezoeken. Het is schitterend mooi maar het komt toch op hetzelfde neer. We besluiten ons naar nummer 3 te begeven en daar wat te eten zien te scoren. Maar dan blijkt dat het hier toch heel anders is. Bij het parkeerterrein staan honderden zo niet duizenden beelden van hanen. Groot en klein vooral in de kleuren zwart, geel en rood. Het schijnt dat de koning van Thailand dol is op hanen. Mensen kopen een beeld(je) en zetten het er tussen. Verderop is een groot complex met prachtige boeddhabeelden. Ze zijn allemaal aangekleed met gele sjerpen en dat ziet er prachtig uit.

Buiten aan de zijkant is ook een mooie liggende witte boeddha. Zo een hadden we nog niet gezien! We krijgen nu toch echt honger, dus gaan op zoek. Bij de eetkraampjes zit er toch niet iets tussen wat ons aanspreekt. We gaan terug naar de taxi en vragen ons naar een grote supermarkt te brengen waar allerlei restaurantjes bij zitten. Omdat we nog even moeten wachten, speelt Rowin een spelletje op zijn Nintendo in het gras. Een paar leden van een familie loopt wat om hem heen te dralen. Ze zijn zeker nieuwsgierig wat hij aan het doen is. Na een tijdje aarzelen komt er een meisje naar ons toe en vraagt of ze met ons op de foto mag! Nee het moet niet gekker worden, wie kijkt er nou naar wie. We schuiven de kinderen naar voren, maar nee ze wil met ons allemaal op de foto. Zodra zij geweest is, volgen nog andere familieleden. Een jongen, een man, een vrouw ... Zij maar ook wij gieren het uit. Voor de grap vraag ik als ze klaar zijn om 10 Bath! Dat vragen ze namelijk ook altijd aan mij als ik ergens een foto wil maken. Met tranen in onze ogen van het lachen zeggen we gedag.

De chauffeur is denk ik allang blij dat hij iets eerder terug kan naar Bangkok dus op naar de BigC (onze favoriete supermarkt. We weten niet precies waar deze zit en het is verder dan gedacht. Door het gewiebel in de auto en de warmte (airco staat niet helemaal goed) dommelen we in slaap op Eric na want die zit voorin. Hij houdt de chauffeur goed in de gaten want die begint ook in slaap te vallen en daar zitten we niet op te wachten natuurlijk. Eric zet maar gauw de airco wat koeler! Gelukkig komen we eindelijk aan en gaan we wat eten. Nu maar hopen dat de chauffeur even een powernap gaat doen. Terug bij ons hotel gaat Rowin lekker zwemmen en nemen wij een overheerlijke fruitshake!