Voor het ontbijt kunnen we niet zo gauw wat vinden. We hebben ook geen trek om heel uitgebreid te eten dus stoppen we maar bij de supermarkt waar een bakkerij bij zit. Hier halen we heerlijk verse stokbrood en kaas. Met wat melk erbij en koffie van het barretje er tegenover ontbijten we prima.

We moeten ruim tweehonderd kilometer rijden naar Surat Thani Airport om de auto weer in te leveren. Al klinkt het voor sommigen best wel vreemd om hier een auto te huren, wij kunnen het echt iedereen aanraden. Uiteraard moet je wel links willen rijden (en sturen) maar als je geen fratsen uithaalt en goed op blijft letten is het heel goed te doen. Het geeft je ook een enorme vrijheid om te gaan en staan waar je wilt. En het scheelt veel om niet voor elk ritje een taxi te moeten huren.

Het grootste gedeelte rijden we op een 4 baans snelweg waarbij we de tegenliggers niet zien. Tussen de banen in zit een brede strook met palmbomen. Het is een mooie strakke weg die op een gegeven moment best saai wordt maar het schiet wel lekker op!

We stoppen nog bij een 7Eleven voor drinken, snoepje en een tosti (vooral de laatste is Rowin zijn favoriet) en brengen de auto terug. Helaas is de bus net weg die je kunt boeken om bij de ferry te komen. Natuurlijk willen die allerliefste Thai je wel helpen. De volgende bus gaat pas 4 uur later, maar voor een paar Bath meer kunnen we een prive-taxi nemen. Eigenlijk geloof ik niets van het hele verhaal, maar we gaan toch maar op het voorstel in. Het is 12.00 uur en volgens de 'verkoopkwebbel' kunnen we 15.00 uur op het strand liggen!

Inderdaad hebben we een grote taxi voor ons alleen met dit keer best een aardige chauffeur. Als hij eenmaal haast gaat maken, breekt het zweet ons uit. Hij haalt de achterlijkste inhaalmanoeuvres uit waarbij we auto's en vrachtauto's recht op ons af zien komen. Zelfs een keer gaat hij zo hard over een viaduct dat we met zijndrieën los komen van de achterbank. O, o, wat missen we nu al onze huurauto. Het blijkt dat de chauffeur niet helemaal heeft begrepen welke boot we moeten hebben. Bij de ferry rent hij heen en weer en zegt dat we ons moeten haasten om te boot te halen. Als we bijna ingecheckt hebben zitten we bijna op de (langzame) boot naar Koh Samui maar we moeten naar Koh Pha Ngan! Dus terug naar de balie en nu wel de juiste tickets. We hebben gekozen voor de snelle boot, maar zo heel snel vaart die nu ook weer niet. Na ruim anderhalf uur maken we een tussenstop op Koh Samui en pas rond 16.30 uur meren we af op Koh Pha Nang. Opeens hoort Michelle haar naam! Het is een lerares van het Grafisch Lyceum. Je kan met Michelle ook nergens komen want 2 jaar geleden kwam ze ook al meisje met haar familie tegen uit ons dorp!

Bij de parkeerplaats is het chaosch van jewelste. Mannen en vrouwen roepen dat we mee moeten komen voor een taxi. Als je dan meeloopt, kun je niet mee want je had moeten reserveren Opeens wil een man ons wel meenemen maar er zitten al 10 passagiers in zijn taxi. No way, we zijn geen kuddedieren. We besluiten om eerst maar wat te gaan eten, dan zien we later wel hoe we bij ons hotel komen. De man geeft nog een sneer dat het dan moeilijker wordt of zelfs duurder. Ach we zijn al wat meer ervaren en we laten ons niet gek maken. We vallen neer op een terrasje met een Duitse keuken en laten ons een baquette met plakjes braadworst heerlijk smaken. Zelfs de spaghetti van de kinderen is erg lekker. Al diverse keren wenkt een vrouw naar ons en vraagt of we een taxi nodig hebben. Ja hoor dat willen we wel maar eerst eten we even op ons gemak. Uiteindelijk hebben we een prima taxi alleen voor ons vieren voor dezelfde prijs. Het is nog een half uur rijden naar ons hotel Havana Beach Resort en we moeten een flinke klim over een berg maken. Als we bij het hotel aankomen is het al schemerig. (Zie je wel, die dame op het vliegveld met 15.00 uur lig je op het strand!).Dus hup, de spullen de kamer in en nog even een duik nemen in het zwembad. Het is een mooi resort met een restaurant en bar aan en zelfs op het strand. We eten daar nog een klein hapje en het ziet er betoverend uit met al de lichtjes in de baai. Ik ben nu al nieuwsgierig hoe het er hier uitziet met daglicht!