Vandaag hebben we de huurauto nog dus heerlijk op pad! We gaan naar een waterval. Het is maar een half uurtje rijden en de weg ernaar toe loopt aardig steil omhoog. Eric ziet nog een slang de weg overschieten. Fijn vooruitzicht om hier te gaan wandelen! Het blijkt meer een 'pretpark' te zijn dan een natuurgebied. We worden bij de parkeerplaats al aangesproken wat er allemaal mogelijk is: olifantentocht, monkeyshow, waterslide, etc. Bij de olifanten stoppen we om er een bananen te voeren. Het blijft erg leuk zoals hij het netjes aanpakt met zijn slurf.

Bij het pad naar de waterval willen ze je het liefst in een jeep stoppen (voor geld uiteraard), maar dat stukje lopen we zelf we. Het is maar 1 km al is de weg ontzettend steil en is het bloedheet. Boven aangekomen moet je entree betalen voor een soort botanische tuin. Vandaar uit lopen we nog een stuk naar boven. Het is er behoorlijk druk en het ziet er best mooi uit. Rowin ziet een wandelende tak die zo groot is als Eric zijn hand. Rowin is niet te houden en gaat in zijn zwembroek het water in en klimt langs de rotsen door omhoog. Beneden in de 'tuin' gaan we wat drinken en Rowin mag een half uur van de glijbanen gebruik maken. Een ervan gaat knetterhard waarvan sommige grote kerels vol bewondering staan te kijken dat dat kleine ventje er vanaf durft. Op de terugweg nog een trosje bananen gekocht want nu staat er een andere olifant. Af en toe valt er een banaantje en die eigenwijze olifant blijft dan net zo lang in het gras zoeken totdat hij die ene banaan vindt voordat hij de volgende aanpakt.

Het lijkt ons wel leuk om nog even naar een strand te gaan en te zwemmen. Bij Lamai Beach aangekomen valt het van dicht bij eigenlijk een beetje tegen. Het strand is vies door rondslingerend vuil, er ligt veel wier en het stinkt naar riool. Een eindje verderop drinken we nog wat op een terras. Omdat we niet heel veel later de auto weer in moeten leveren gaan we nog maar even naar het mooie winkelcentrum in Chaweng. Met de kinderen blijf ik daar zodat Eric alleen even de auto naar het vliegveld terugbrengt. Hij besluit om terug te lopen in plaats van een taxi (wat ze overigens bij de uitgang van het vliegveld niet snappen). Het is ongeveer 40 minuten lopen, maar hij vond het ontzettend leuk om eens de gebaande paden af te gaan en dwars door een dorpje te lopen waar blijkbaar geen toerist komt. Ze zullen wel gedacht hebben 'waar komt die vent nou vandaan?'.

Eenmaal terug bij de Mall eten we bij The Kitchen. Eric gaat voor een gegrilde kip, Michelle voor Lasagne, Rowin (hoe kan het ook anders) voor pizza en ik voor penne met een pestosaus. Het smaakt zalig allemaal. Met een taxi keren we later weer terug in het hotel.